Το εργαλείο "Δημιουργία Aνάλυσης Oρατότητας" δημιουργεί περιοχές στις οποίες ένας παρατηρητής μπορεί να δει αντικείμενα στο έδαφος. Τα σημεία εισαγωγής παρατηρητή μπορούν να αναπαριστούν είτε παρατηρητές (όπως ανθρώπους στο έδαφος ή φύλακες σε πυροφυλάκιο) ή παρατηρούμενα αντικείμενα (όπως ανεμογεννήτριες, υδραγωγεία, οχήματα ή άλλους ανθρώπους). Οι περιοχές που προκύπτουν είναι εκείνες στις οποίες οι παρατηρητές μπορούν να δουν τα παρατηρούμενα αντικείμενα και το αντίστροφο: τα παρατηρούμενα αντικείμενα μπορούν να δουν τους παρατηρητές.
Τόσο οι παρατηρητές όσο και τα παρατηρούμενα αντικείμενα μπορούν να έχουν κάποιο ύψος από το έδαφος, και αυτό το ύψος χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό της ορατότητας. Για παράδειγμα, μια ανάλυση ορατότητας που υπολογίζεται για ανεμογεννήτριες ύψους 120 μέτρων και ανθρώπους με ύψος 1,80 μ. να στέκονται στο έδαφος θα είναι συνήθως μεγαλύτερη από μια ανάλυση ορατότητα που υπολογίζεται για ανεμογεννήτριες ύψους 60 μέτρων και ανθρώπους με ύψος 1,80 μ.
Έχετε υπόψη ότι ο υπολογισμός της ανάλυσης ορατότητας δεν ερμηνεύει εμπόδια, όπως τα δέντρα ή τα κτίρια. Μπορείτε να θεωρήσετε ότι ο υπολογισμός γίνεται σε γυμνό τοπίο όπου υπάρχει μόνο ο παρατηρητής και τα παρατηρούμενα αντικείμενα.
Το θεματικό επίπεδο που προκύπτει περιέχει χαρακτηριστικά περιοχής που αντιπροσωπεύουν τις ορατές περιοχές. Το πεδίο Συχνότητα καταγράφει τον αριθμό των σημείων παρατηρητή που μπορούν να βλέπουν κάθε περιοχή. Για παράδειγμα, εάν έχετε πέντε σημεία εισαγωγής, με το καθένα να αναπαριστά ένα πυροφυλάκιο, το πεδίο Συχνότητα θα έχει τιμές μεταξύ του ένα και του πέντε. Η εμφάνιση των περιοχών με τιμή ίση με ένα είναι δυνατή μόνο από ένα παρατηρητήριο, ενώ η εμφάνιση των περιοχών με τιμή ίση με πέντε είναι δυνατή από όλα τα παρατηρητήρια. Το εξαγόμενο θεματικό πεδίο περιέχει επίσης το πεδίο DEMResolution, το οποίο καταγράφει την ανάλυση του ψηφιακού μοντέλου εδάφους (DEM) που χρησιμοποιείται για τη δημιουργία αναλύσεων ορατότητας.
Αν είναι επιλεγμένη η Χρήση τρέχουσας έκτασης χάρτη, θα αναλυθούν μόνο τα σημεία παρατηρητή που είναι ορατά στην τρέχουσα έκταση του χάρτη. Αν δεν είναι επιλεγμένη, θα αναλυθούν όλα τα σημεία παρατηρητή, ακόμη και αν βρίσκονται έξω από την τρέχουσα έκταση του χάρτη.
Τα σημειακά στοιχεία που θα χρησιμοποιηθούν ως τοποθεσίες παρατηρητή.
Εκτός από την επιλογή ενός θεματικού επιπέδου από το χάρτη σας, μπορείτε επίσης να επιλέξετε την Επιλογή θεματικού επιπέδου ανάλυσης Living Atlas ή την Επιλογή θεματικού επιπέδου ανάλυσης που βρίσκονται στο τέλος της πτυσσόμενης λίστας. Αυτό ανοίγει μια συλλογή θεματικών επιπέδων που είναι χρήσιμα για πολλές αναλύσεις.
Είναι το ύψος που έχουν οι τοποθεσίες παρατηρητή από την επιφάνεια του εδάφους. Η προεπιλογή είναι περίπου το μέσο ύψος ενός ανθρώπου.
Είναι το ύψος των δομών ή των ανθρώπων στο έδαφος που χρησιμοποιείται για τον καθορισμό της ορατότητας. Η ανάλυση ορατότητας που προκύπτει είναι εκείνες οι περιοχές από τις οποίες ένα σημείο παρατηρητή μπορεί να βλέπει τα άλλα αντικείμενα. Ισχύει και το αντίστροφο, δηλαδή, τα άλλα αντικείμενα μπορούν να βλέπουν ένα σημείο παρατηρητή.
Είναι η απόσταση αποκοπής στην οποία σταματά ο υπολογισμός των ορατών περιοχών. Πέρα από αυτήν την απόσταση, είναι άγνωστο το κατά πόσο τα σημεία παρατηρητή και άλλα αντικείμενα μπορούν να βλέπουν το ένα το άλλο. Οι μεγάλες τιμές αυξάνουν το χρόνο υπολογισμού. Η μέγιστη επιτρεπόμενη τιμή είναι 50 χιλιόμετρα (31 μίλια).
Αυτό είναι το όνομα του θεματικού επιπέδου που θα δημιουργηθεί στην ενότητα Περιεχόμενο και θα προστεθεί στο χάρτη. Το προεπιλεγμένο όνομα βασίζεται στο όνομα του εργαλείου και στο όνομα του θεματικού επιπέδου εισόδου. Αν το θεματικό επίπεδο υπάρχει ήδη, θα σας ζητηθεί να δώσετε άλλο όνομα.
Από το αναπτυσσόμενο πλαίσιο Αποθήκευση αποτελέσματος σε, μπορείτε να καθορίσετε το όνομα ενός φακέλου στην ενότητα Περιεχόμενο όπου θα αποθηκευτεί το αποτέλεσμα.